De lentezon van afgelopen week had zich teruggetrokken en plaats gemaakt voor een druilige dag. De koude wind, vergezeld met striemende regen, was mijn metgezel tijdens deze werkdag. Als start van de dag ontving ik ‘s ochtends vroeg een filmpje van iemand die ik eerder die week had ontmoet. Iemand die om hulp vroeg. Zo gewend om alles alleen te doen, zo liep deze persoon nu vast. Zo vast dat hij op dat moment niet onder woorden kon brengen wat zijn wens was. Zijn moed, om dwars door zijn angst uit te reiken en met mij op deze wijze te delen wat zijn wens is, ontroerde mij opnieuw toen ik naar mijn auto liep om te vertrekken naar mijn eerste afspraak. Ter ere van zijn reis en voor iedereen die het om welke reden dan ook lastig heeft met hulp vragen bij deze de tekst en de link naar het filmpje:
Het leven is een dans tussen vastpakken van dat wat in je invloed ligt en loslaten van wat buiten je macht ligt. Het leven is een dans tussen de mens die je wilt zijn en de prijs die je daarvoor gaat betalen. Het leven is een dans tussen dat waar je zo naar verlangt en dat waar je zo bang voor bent. Het leven is een dans, maar wij… wij zijn gestopt met dansen. We zijn gaan rennen. Zo hard we kunnen. We zijn gaan rennen omdat we geloven dat het leven een hardloopwedstrijd is en dat daar, bij die denkbeeldige finish, dat daar alles is. Dat het daarom oké is dat we nu altijd onderweg zijn naar het volgende en het daarom nu nooit zijn. Dat het oké is dat we nu niet ontspannen maar dat het oké is dat we nu geen tijd hebben voor verbinding. Dat het oké is dat we nu geen voldoening ervaren en daarom rennen we maar door. Een berg beklimmen die niet eens van ons is, omdat we zo bang zijn voor de berg die we werkelijk willen beklimmen. En soms ren je richting vermaak, omdat je zo bang bent voor wat je daadwerkelijk wilt, liefde. En soms ren je richting presteren, omdat je zo bang bent voor dat wat je werkelijk wilt, gezien worden. En soms ren je richting verzorgen, omdat je zo bang bent voor dat wat je werkelijk wilt, goed genoeg zijn. Rennend richting het einde, om er daar achter te komen dat je alles hebt gemist. Dat je een wedstrijd hebt gelopen die niet bestond, dat je een prijs hebt gewonnen die je niet wilt hebben en dat je kans voorbij is. Het is niet de bedoeling om zo snel mogelijk te dansen zodat je je dans zo snel mogelijk af hebt. Het is niet de bedoeling om je dans te hacken, te optimaliseren of te maximaliseren. Iedereen is zo druk met zijn juiste pasjes, maar wie luistert er nog naar de muziek? Want dat is de bedoeling, dat je danst op de muziek die het leven je geeft. Soms blij, soms treurig, maar altijd draag je jezelf op de muziek van het leven. En vastpakken is doodeng omdat je je afhankelijk maakt en loslaten is doodeng omdat je wat verliest. Maar dat wat jou ooit beschermde is nu je allergrootse rem. Dus kap nu eens met wegrennen en voel gewoon die angst. En soms zal je moeten leren dansen met die angst. Stop nu eens met rennen en luister naar de muziek. Vraag niet aan jezelf wat jij van het leven wilt maar luister zodat je kunt horen wat het leven van jou wilt. Wat wil het leven van jou op dit moment. Wat vraagt de muziek en waar ben je zo bang voor waardoor dat je niet voluit durft te dansen op de muziek. Want als ik je nu zou vragen om je arm zo hoog mogelijk te strekken en jij zou dat doen. En ik zou je vervolgens vragen om vervolgens nog net iets verder te strekken dan zou je dat doen. En als ik je nu zou vragen om zo hard mogelijk te schreeuwen en jij zou dat doen. En ik zou je vervolgens vragen om nog net wat harder te schreeuwen, dan zou je dat doen. Want je geeft nooit werkelijk alles dat je hebt, je houdt dat laatste stukje altijd bij je. Terwijl precies daar, aan het uiteinde, daar zit al het goud. Alle groei zit in die laatste herhaling. Alle liefde zit in volledige overgave, alle winst zit in die laatste strekking van je lichaam en geest. Ga nou eens dansen op je grenzen, want daar vind je vrijheid. En vastpakken betekent niet dat je iets neemt. Vastpakken betekent dat je alles geeft dat je hebt. En loslaten betekent niet dat je niets meer bezit. Loslaten betekent dat iets jou niet meer bezit. Dus laat los, dat waar je zo bang voor bent om het kwijt te raken. En pak juist vast dat waar je zo bang voor bent. En dan krijg je soms wat je wilt, maar altijd wat je nodig hebt.
(Bron: Het leven is een dans / Tibor Olgers) https://youtu.be/rmvTe5O5fgc