‘Ik heb het nu gevoeld en gezien. Het is goed zo’ fluisterde ze. En na jaren van vasthouden liet ze het los….
Loslaten, het is een woord wat ik veel hoor als er gesproken wordt over dromen, wensen en verlangens. Zo makkelijk het woord wordt uitgesproken zo gecompliceerd en uitdagend is het proces. Want ‘het vasthouden’ was / is ergens goed voor. Het hield / houdt iets in stand. Voor de persoon zelf, voor iemand of iets anders. Het willen onderzoeken is een grootste en bovenal moedige stap. Wegkijken en doormodderen is vaak zoveel comfortabeler. Echter de bevrijding die langs de blokkerende pijn zichtbaar wordt maakt dat het leven zich weer kan tonen met al haar bijbehorende risico’s en uitdagingen. De energie kan weer voorwaarts stromen. Voorwaarts om dromen, verlangens en wensen te realiseren. Zo ook voor haar, want ze heeft het leven en een ieder die met haar leeft en werkt nog zoveel te bieden.☀️
